Geslaagd voor Erasmus, afscheid nemen en Maribor

Cao Svima 😊

Maandag 30 januari werd ik aardig moe wakker door het weekend en weinig slaap. In de middag ben ik met Marta naar Neptun geweest om te studeren. Ik kwam moeilijk van start, maar het lukte uiteindelijk wel. Verder had ik veel stress over iets wat gaande was op mijn eigen school over een stagecontract. Hierdoor merkte ik wel dat ik soms een 'doom'-denker kan zijn. Het is uiteindelijk goedgekomen, maar ik was daardoor nog meer uitgeput. Dus om even af te koelen en me beter te voelen ben ik naar de laatste salsa-les gegaan. Dit hielp goed tegen mijn stress-gevoelens. We gingen weer in een cirkel dansen met een danspartner en we leerden andere dingen die gedaan konden worden tussendoor, dus bij bepaalde tellen te klappen in het midden en weer in danshouding of hardop 'heey' of 'cuba' te roepen en weer in danshouding. Vond het wel grappig om zoiets te doen. We leerden ook hoe je een dans eindigde, dit was wel belangrijk natuurlijk haha. Dat was het eigenlijk wel voor die maandag.

Dinsdag 31 januari stond ik op de 1 of andere manier met het verkeerde been uit bed. Ik voelde me verschrikkelijk chagrijnig, dus besloot om mijn dag te beginnen met een goede wandeling. Dit hielp aardig goed om een beetje af te koelen en me beter te voelen. Daarna belde ik nog even met Ricardo en dat maakte mijn dag al helemaal goed 😊. In de middag kwam Marta langs om te studeren. We zaten dus samen te studeren tot ongeveer 8 uur en toen gingen we bootcampen. Dit zou onze laatste keer samen bootcampen zijn, dus konden we natuurlijk niet overslaan. Het was ook wel fijn dat Marta het examen op dinsdag had die ik woensdag zou hebben. Zo kon ze mij alvast voorbereiden op de vragen die mogelijk zouden kunnen komen. Na het bootcampen heb ik avond-gegeten en ben ik optijd naar bed gegaan. 

Woensdagochtend 1 februari ben ik de dag begonnen met een wasje bij de wasserette. Dit was echt hoognodig, ik had bijna geen ondergoed meer om aan te doen haha. Na de wasserette ben ik verder gaan studeren voor het examen om 1 uur. Rond kwart over 12 liep ik al richting school zodat ik ruim optijd op school zou zijn. Onderweg naar school heb ik ook nog even een paar keer alles herhaald. Het examen ging eigenlijk wel super goed, heb weer een 9 gehaald 🎉. Dus mijn erasmus-tijd als het gaat om school is helemaal geslaagd, heb alle vakken gehaald. Na het examen ben ik naar huis gegaan om eventjes te slapen, ik was echt kapot. In de avond hebben Tessa, Marta en ik de fles champagne opgedronken (die we hadden gekregen van de eigenaar van Galerija) bij Marta thuis om afscheid te nemen van onze tijd samen. Na de champagne zijn we naar cafinho gegaan om een wijntje te drinken. Daarna namen Marta en ik afscheid van Tessa. Zij zou de volgende dag met de trein naar huis toegaan. Marta en ik gingen nog naar haar huis toe om samen alle series af te kijken waar we aan waren begonnen. Deze keer was ik niet om 5 uur thuis, maar al om 2 uur hahaha. Wat goed he van mij 😂.

Donderdag 2 februari heb ik lekker even uitgeslapen. In de ochtend nam ik afscheid van mijn huisgenootje, want zij ging naar Servië toe voor een paar weken en als ze terug zou komen, zou ik al weg zijn. Oh en woensdag na het examen nam ik ook afscheid van Jesper, want die zou ook op donderdag weggaan (maargoed die zal ik vast nog wel in Breda zien, zitten op dezelfde school haha). Na mijn lange slaap heb ik 1 van de 3 wandelingen gedaan, de Strunjan wandeling. Dit was wel even lekker 😊. Thuis aangekomen ging ik douchen en daarna had ik met Marta afgesproken. We dronken samen een afscheidskoffietje, ze ging namelijk vrijdag naar huis toe. Vond het best zwaar om van haar afscheid te nemen, ook omdat ze echt mijn maatje was en ik haar zowat elke dag zag. 'S avonds ben ik naar Mazanin gegaan om een afscheidsdrankje te doen met Roberta. We hadden 2 wijntjes gedronken, namen afscheid en ik ging weer terug naar huis toe. Om eerlijk te zijn voelde ik me best leeg nadat ik van zoveel mensen afscheid had genomen. 

Vrijdagochtend 3 februari nam ik de bus naar Ljubljana toe. In Ljubljana at ik nog even een wok-maaltijd van hit wok (ik vond het eten daar zo lekker) met de studentenkorting. Dit wou ik graag nog een keer eten voordat ik weg zou gaan. Na het eten nam ik de bus naar Maribor. Deze stad wou ik graag nog zien in Slovenië. Ohja dit was wel apart, maar ik liep naar het perron toe om de bus te pakken. Er stond alleen een andere bus, dus ik raakte in gesprek met een man uit Macedonië. Hij moest dezelfde bus als mij hebben en die bus stond dus achter de bus die er op dat moment stond. Ineens begon er ook een jongetje tegen me te praten. Dus toen ik instapte ging die man voor me zitten en die jongen naast me. Alleen ik merkte aan die jongen dat hij zichzelf geen houding kon geven, dus hij liep steeds naar de achterkant van de bus en weer terug. Dus ik zei tegen hem dat hij maar misschien beter achter me kan zitten, zo kan hij ook makkelijker zijn spullen kwijt. Dit deed hij dus en zo bleef hij ook wat rustiger zitten (hij was 16, maar denk dat hij iets had). Dus van voren praatte die man tegen me over zijn hond in Macedonië en over zijn familie enz. En van achteren praatte die jongen tegen me over leeftijd, hobbies, school enz. Het grappige was ook dat ze niet tegen elkaar praatten, maar alleen tegen mij. Gelukkig stapten ze 1 station voor Maribor eruit, het was leuk om met ze te praatten, maar ik was ook opgelucht dat ze allebei de bus uitstapten 😂😂. Gekke situatie ook weer. Aangekomen in Maribor ging ik naar de supermarkt om sigaretten te kopen, mijn ID-kaart werd gevraagd door het meisje wat daar werkte. Toen ze mijn ID zag, zei ze : ooooohh.. dus ik zei : jaa ik ben al 28 jaar.. toen zei ze : ja je bent net zo oud als mijn man, sorry moest het echt vragen anders raak ik straks mijn baan kwijt, ik heb deze baan nodig, behalve als iets anders op mijn pad komt.. En nog een heel verhaal daarna. Blijkbaar voelde ze zich heel erg op haar gemak bij mij, anders had ze niet zoveel gedeeld haha. Ik moest haar ook echt even afkappen, anders stond ik daar over een uur nog en wou graag naar het hostel. Het hostel was wel fijn en ook apart. Het was super groot en het sloot aan op een hotel, dus de receptie zat onder het hotel. Aangekomen in mijn kamer waren er nog een man uit Spanje en een jongen uit Italië. Ik vroeg ze mee om wat te gaan drinken, dus ze wouden graag mee. Helaas is mijn Spaans nog niet goed genoeg om met de man te kunnen praten. Al kon ik hem wel een beetje verstaan. De jongen uit Italië praatte Spaans en Engels, dus hij was soort van onze vertaler. We gingen met z'n 3en een biertje drinken en daarna lekker eten. We aten cevapcici (soort vleesrolletjes van gehakt in een pita-broodje met uitjes en ajvar(saus van paprika)) in een Bosnisch restaurant. De man(Javier) was trouwens 55 jaar en kwam voor een Opera-zangeres(Carmen) naar Maribor en de jongen(Matteo) was 28 jaar die vakantie had van z'n werk en aan het rondreizen was. 'S avonds ben ik nog een paar drankjes gaan doen met Matteo. We zijn in een soort Spaanse-bar (Takkos) en een cocktailbar (Niagara) met Kroatische muziek geweest. Ik had nog meer tips gekregen voor clubs van mensen uit Maribor die ik in Piran had ontmoet, maar die waren vrij ver weg. Dus we eindigden onze avond ook in Takkos. Het was wel echt gezellig, alleen vaak hadden ze bepaalde drankjes niet, dus namen we maar shotjes. Dit voelde ik de volgende dag wel zitten hahah. Rond half 5 ben ik gaan slapen.

Zaterdag 4 februari ben ik pas rond 12 uur opgestaan. De shotjes hadden mij deze dag wel hoofdpijn gegeven en dat heb ik normaal niet snel. Matteo was al uitgecheckt, maar hij kwam nog langs om samen te eten. We hebben dus samen op het busstation gegeten en daarna ging hij weg. Ik ging op ontdekking in Maribor. Ik ben naar het park toegelopen en wou graag Piramida(een grote berg waarvan je heel Maribor van boven kunt zien) beklimmen. Ik dacht dus dat ik door het park heen moest, maar was te ver doorgelopen en zag een pad die naar boven ging. Dus ik klom naar boven, maar ik zag alleen maar bos, ik voelde me er niet heel veilig bij en besloot om weer naar beneden te gaan. Uiteindelijk vond ik het pad die leed naar de top van Piramida. Het was een heerlijke wandeling en echt een prachtig uitzicht kreeg ik ervoor terug. Het was wel echt heel winderig deze dag, gelukkig voelde je daar wat minder van als je naar boven klom. Toen ik weer beneden aankwam liep ik richting het stadion van Maribor. Wauw wat vond ik het een prachtig stadion en je had onder het stadion allemaal zalen voor bijv. Judo, voetbal, basketbal enz. Vanaf het stadion liep ik weer terug de stad in. Het was best fris, dus ben in het hostel even gaan opwarmen, dutje gedaan en daarna gaan eten. Ik ging naar best een bijzonder restaurant, ieder geval vond ik. Buiten had je allemaal kleine hutjes met daarin een tafel en dan 4 tot 6 stoelen, dus mensen konden daarin zitten of grote plastic ballen met ook een tafel daarin en 4 tot 6 stoelen. Ik vond dit wel een grappig concept, maar niet om in mijn eentje daarin te zitten, dus ik ben binnen gaan zitten in het restaurant. Ik had lekker pasta carbonara gegeten. Na het eten ben ik nog een rondje door Maribor gaan wandelen, daarna even gedoucht en in bed gaan liggen. Ben denk rond 9 uur/half 10 al in slaap gevallen. Ik was helemaal kapot. 

Zondagochtend 5 februari ben ik vroeg opgestaan, zodat ik het uiterste uit mijn dag kon halen en natuurlijk omdat ik vroeg was gaan slapen. Ik ging in het hostel ontbijten voor €10 en een jongen die die nacht in dezelfde kamer had geslapen kwam bij me zitten. Dit was een jongen uit Bosnië van 30 jaar die naar Maribor kwam omdat ze met een groep naar Duitsland zouden rijden om te werken. Dus heb tijdens het ontbijt met hem gekletst en toen liepen we naar het busstation toe. Hij zou vanaf daar met z'n collega's naar Duitsland rijden en ik ging met de bus naar Mariborska Pohorje. Vanaf hier kon ik een kabelbaan-lift pakken om naar boven te gaan naar een ski-piste. Dit heb ik dus gedaan. Ik ben niet snel bang voor zulke dingen maar vond het toch best eng om in die lift naar boven/beneden te gaan. Ik was bang dat hij ineens naar beneden zou vallen. Het was bijzonder om te zien, omdat het mijn eerste keer was op een ski-piste. Ik vond het alleen verschrikkelijk koud en had niet de juiste kleding aan om te hiken door de sneeuw (anders had ik dat zeker gedaan). Mijn voeten waren al bijna bevroren door daar 10 min te staan en kijken. Ik wou binnen graag een koffietje bestellen, maar alles zat helemaal vol en er was alleen nog maar plek buiten. Ik besloot dus na zo een half uur alweer naar beneden te gaan met de kabelbaan-lift. Als ik samen met iemand was geweest had ik misschien nog wel een slee gehuurd om naar beneden te sjeezen, maar dan had ik me alsnog iets warmer moeten aankleden 🥶. Beneden aangekomen ging ik weer met de bus naar Maribor toe. Was wel grappig om te zien trouwens dat ik de vrijdag de ski-piste kon zien vanaf Piramida en zaterdag vanaf de piste zelf precies aan de andere kant stond van de stad. Dus kon weer van een andere hoogte en kant de stad zien. Aangekomen in de stad ging ik opzoek naar een plekje om te lunchen. Ik had een heerlijke cesar-salade gegeten. Daarna ben ik gaan rondlopen door de stad. Maribor is best klein en leeg als het gaat om mensen. Het heeft een kasteel die qua hoogte gelijk staat aan alle huizen in de stad, dus niet met allerlei muren erom heen gebouwd of ergens boven op een berg. Een mooie Kathedraal en een prachtige kerk. Ik vond de kerk iedergeval echt bijzondere daken hebben op de torens. Verder heeft Maribor een rivier waar je leuk langs kan wandelen(dat had ik ook gedaan). Langs de rivier staan allemaal terrasjes, waaronder ook een oud wijn-huis die al 400 jaar daar staat. Dit was natuurlijk heel bijzonder, alleen helaas had ik geen tijd om er een wijntje te drinken, ook doordat ze steeds zo vroeg dicht gingen. Verder stond er ook aan het water een oude gedeelte van een stadsmuur die hielp om landen in de oorlog tegen te houden. En wat ik ook bijzonder vond, er zwommen best veel zwanen in de rivier samen als een koppel 🦢🥰. Ik had alleen in de middag een beetje last van mijn buik dus was rond 4 uur terug naar het hostel toegegaan om een dutje te doen en even te douchen. Ik had ook nog eventjes met Ricardo gebeld. Toevallig ook nog even de onderbuurman gesproken, die was bij Ricardo. Na het bellen ben ik gaan eten bij een Chinees restaurant met de studentenkorting. Na het eten ben ik terug naar het hostel toegegaan, omdat ik toch nog even zin had om alleen Ricardo te zien en spreken 🥰. Na het bellen ben ik nog bij een Irish pub een biertje gaan doen en toen ging ik naar bed. Javier (de Spaanse man) had het trouwens heel erg naar zijn zin bij de show van Opera-zangeres Carmen. Als we elkaar zagen in de kamer spraken we steeds met handen en voeten hahah. Rond 12 uur ben ik gaan slapen.

Vandaag (maandag) 6 februari ben ik rond kwart voor 9 opgestaan. Ik heb weer met de studentenkorting voor €0,50 bij een bakker gegeten. Ik kreeg burek-rollen van kaas (soort bladerdeeg met kaas van binnen), soep, salade en een appel. Echt veel krijg je soms voor zo weinig geld hahah. Na het eten ben ik onderweg naar het busstation ergens een koffietje gaan drinken en daarna met de bus naar Ljubljana toegegaan. In Ljubljana had ik 2 uur de tijd voor de volgende bus, dus ik ben eerst lekker wat gaan eten bij MacDonalds en daarna een rondje gaan lopen door het park. Het was wel grappig, want ik liep met mijn koffer door het park heen, leek net een verloren toerist die niet wist waar ze heen moest. Paar mensen moesten ook lachen om me zo te zien en ik zag een vrouw me zelfs filmen. Om eerlijk te zijn vond ik het alleen maar leuk om mensen te laten lachen😂. Na de heerlijke wandeling van een uur stapte ik weer de bus in (waar ik nu in zit) onderweg naar Piran toe. Over een half uurtje ongeveer ben ik weer lekker en veilig thuis 😊. Dus ik ga nog eventjes genieten van deze plek en jullie horen de volgende keer weer van me ! 

Byebye 🙋🏼‍♀️