Voorlopig laatste verhaal

Ik heb sinds mijn laatste verhaal 5 nachten achter elkaar gewerkt vrijdag, zaterdag, zondag, maandag en dinsdag.. 

Vrijdag was het vrijdag de 13de. Dat was een bepaald feest, dus moesten we eerder voor werk komen om ons te laten schminken. Mijn hele gezicht zat onder bloed en ze hadden het laten lijken alsof ik in mijn kin was neergeschoten en alles uit mijn voorhoofd kwam. Nadat ik was geschminkt had ik nog een uurtje voordat ik moest werken, dus ben ik terug naar mijn hostel gegaan zodat ik het aan iedereen kon laten zien. Iedereen was erg geschrokken en vroeg aan mij of alles wel goed ging haha. En op straat keek iedereen me natuurlijk ook gek aan. Het was erg druk op werk, maar ook een hele leuke avond. 

Dinsdag was het St. Patricks Day dus kregen we een soort jurkje aan waar we mee moesten werken. Dat voelde aan het begin erg ongemakkelijk, maar was ook wel leuk om verkleed te kunnen werken. Na werk zijn we met alle collega's naar een irish pub geweest en daar gefeest tot 5 uur 's nachts in onze outfits. Nadat waren 2 collega's meegegaan naar mijn hostel en hebben we daar gezellig gekletst en gegeten tot 9 uur in de ochtend. Ik vond het toen tijd om te slapen en zij waren nog blijven zitten tot 10 uur ofzo. 

Woensdag was ik vrij en ben ik heel laat wakker geworden, rond 6 uur in de avond, dus ben ik gaan hardlopen, want voelde me heel nutteloos toen ik wakker werd. Savonds mee gedaan met Giant darts.

Donderdag hoorde ik van mijn werk dat er geen diensten meer beschikbaar zijn voor mij vanwege het coronavirus. Er mogen maar 100 mensen binnen zijn. Er waren nog maar 6 mensen die er werkten inclusief 2 managers. Die avond heb ik met beerpong 2 kaartjes voor green island gewonnen. Daarna ben ik opstap gegaan met een paar mensen uit het hostel en heb ik gratis shotjes en drankjes gedronken op mijn werk met m'n collega's. Daarna zijn we naar Gilligans gegaan en kwamen mijn 2 managers tegen waar ik de rest van de avond mee aan het kletsen was. Nadat Gilligans dichtging ben ik met ze naar het casino gegaan en hebben we samen Pool gespeeld tot 5 uur. Het was heel lief want 1 van de managers zei dat ik zijn favoriet ben en als ze weer opzoek zijn naar mensen, hij mij heel graag terug wilt hebben.

Vrijdag heb ik niet veel gedaan.

Zaterdag zijn we met een groepje naar watervallen geweest. Milla milla en nadroya falls. We hebben bij de watervallen gezwommen en heerlijk gehiket. Het was een hele gezellige en mooie dag. 2 jongens hebben in het water bloedzuigers op hun voeten gekregen, maar gelukkig hebben ze die er goed uitgekregen zonder infecties of dat hun hoofdje erin bleef zitten. 

Zondag ben ik samen met 2 jongens naar de jungle swing geweest voor de 2de keer. Daarna kregen we een berichtje van het hostel dat we zoveel mogelijk mensen in het hostel moesten krijgen binnen 2 weken, omdat ze anders moeten sluiten. En ik hoorde dat het de laatste dag zou zijn dat alle barren/clubs open zouden zijn dus wou nog een keertje uitgaan. Samen met mensen uit het hostel ben ik nog uitgegaan. En het was ook de laatste dag voor 1 meisje die terug naar Zweden zou gaan. Dat hebben we goed afgesloten en ben daarna nog langs mijn werk gegaan om het ook met mijn collega's af te sluiten. 

Maandag kregen we bericht van het hostel dat ze over 2 dagen zouden sluiten, dus we hebben geen kans gehad om nieuwe mensen te vinden. De leidinggevende van housekeeping gaf mij de optie (ze mocht 4 mensen uitkiezen) om te blijven in het hostel en te blijven werken voor gratis verblijf. Alleen wou ik niet heel graag blijven met de mensen die ook bleven. Dus ik heb veel nagedacht deze dag wat de beste optie was voor mij. Ik had een vliegticket geboekt voor 2 april om naar huis te gaan. Ik voelde me erg opgelucht toen ik deze beslissing had gemaakt. Omdat ik paar dagen hiervoor had besloten om te blijven in Australië. Veel mensen uit het hostel waren zichzelf aan het klemzuipen en steeds aan het schreeuwen dat het het einde van de wereld is. Zij konden het niet hebben dat ik niet vrolijk was of in de mood was ook te drinken. Dus ben ik de rest van de dag op mijn kamer blijven zitten, ik vond het allemaal erg onnodig en had mijn eigen tijd nodig om alles te verwerken. Ik had uiteindelijk besloten om woensdag naar een ander hostel te gaan samen met een Duitse jongen Lasse, een stel uit Engeland Sophie& Jack en een stel uit Taiwan Lulu&Danny.

Dinsdag was het vooral spullen inpakken en uitzoeken wat ik verder moest doen, omdat ik deze ochtend een email kreeg van de vliegmaatschappij dat mijn vlucht was geannuleerd voor 2 april. En ik zou mijn geld niet terugkrijgen, ik kan het geld dat ik het uitgegeven aan de vlucht gebruiken voor een volgende vlucht me dezelfde vliegmaatschappij. Alleen deze vliegmaatschappij (Etihad) zou voor 2 weken sluiten. Dus ik moest bedenken wat mijn volgende plan dan zou zijn. Want ik wou niet weer geld verliezen aan een andere vlucht met een andere vliegmaatschappij die dan misschien ook geannuleerd zou worden. Dit was de laatste avond in het hostel the Jack. We hebben met z'n allen gekookt en samen afgesloten en gegeten. Dit was een gezellige laatste avond, maar ook erg verdrietig. De meeste mensen die daar zaten waren er al meer dan 2 maanden en ikzelf 2 maanden.

Woensdag hebben we ons uitgecheckt en hebben we beneden gezeten en gewacht tot we konden inchecken om 2 uur in het andere hostel Bounce. Dit hostel was veel luxer en mooier dan the Jack. We zaten met z'n 6en in 1 kamer. Deze dag waren we vooral aan het ontstressen van alles wat er de afgelopen dagen was gebeurd. Het gekke in het hostel was wel dat het leek of niemand om het coronavirus gaf en in het zwembad zaten en de keuken vol met 20 mensen. Hierdoor bleven wij vooral op de kamer zitten. 

Donderdag besloten we dus dat we op ons balkonnetje gingen koken. Sophie en Jack hadden een eigen kookplaat. En we zijn heel de dag in de kamer geweest, alleen naar buiten geweest om naar de supermarkt te gaan. We hadden onze eigen soort van community in de kamer. Heel fijn eigenlijk en gezellig. We hadden gebakken rijst met heerlijke saus gegeten.

Vrijdag hebben we ook niet veel gedaan en 's avonds weer gezamenlijk gekookt en gegeten in de kamer. Macaroni met bolognese. Lasse had nog steeds een baan dus die werkte iedere dag van half 8 tot 4 uur op het vliegveld. Hij vertelde dat het er bijna niks te doen was en er erg weinig mensen op het vliegveld waren. Alle vluchten werden ook constant geannuleerd.

Zaterdag zijn we naar een waterval geweest, Josephine falls. Daar heeft Lulu een grote pan Aziatische soep gekookt. Dat hebben we toen gezamenlijk gegeten en zijn we daarna gaan hiken naar de watervallen toe. Jammer genoeg had het veel geregend de afgelopen dagen, dus konden we niet zwemmen, omdat het water te hard stroomde. Maar het was wel prachtig om te zien, hoe krachtig het water was. Sophie vertelde ook dat dit de mooiste waterval was die ze had gezien. Zij was naar de watervallen geweest toen het het droogseizoen was. De meeste watervallen waren daardoor erg uitgedroogd. Een meisje uit Nederland die ik de eerste week had ontmoet, Gaia vertelde dat ze een vlucht had geboekt voor dinsdag naar Nederland toe en hij nog niet geannuleerd was. Dus had ik besloten deze avond om dezelfde vlucht te boeken, vooral omdat ik in deze tijden niet alleen wou reizen. Ik heb van zoveel mensen gehoord die ergens op een vliegveld vastzaten voor dagen en niet verder konden. Dus als ik dan vast zou te komen zitten, zou ik niet alleen zijn. 

Zondag waren we eerst onderweg naar een nationaal park in de outback, Granite Gorge. Maar de weg er naartoe was gesloten. We zagen een traumahelikopter in de verte, dus waarschijnlijk was er een ongeluk gebeurd of iets. Dus zijn we naar babinda falls geweest dat was de andere kant op. Jammer genoeg konden we niet bij de watervallen komen, omdat het 5 km lopen was en het hard regende. Dus we hebben we rond gewandeld en mooie waters gezien waar mensen aan het zwemmen waren. Daarna probeerden we weer dezelfde weg naar Granite Gorge te rijden. Deze keer was de weg er naartoe weer open. Daar hebben we een wandeling gedaan over mooie grote rotsen en Wallaby's gevoerd (kleine kangaroes). Die waren erg schattig maar gemeen tegen elkaar als het om eten ging. Zij blazen naar elkaar net als katten. Daarna zijn we terug naar het hostel gereden en hebben we samen een film gekeken in de kamer. Jack heeft een tv en een Xbox. 

Maandag heb ik al mijn spullen ingepakt. Daarna naar een souvenir-winkel gegaan om toch nog aandenken te hebben aan Australië. En ben naar the Jack gegaan om doei te zeggen tegen iedereen die daar nog zat. Daarna kwam ik terug in mijn kamer en hebben we sushi gehaald, omdat ik daar zo dol op ben en dat samen in de kamer gegeten. Er was nog een jongen James die langskwam om doei tegen me te zeggen. Daarna hebben Sophie en ik henna-tattoos op onze eigen benen gezet. Dat was erg rustgevend en heb ik nog een aandenken aan Australië en dat groepje voor een week. 

Dinsdag ben ik naar het vliegveld gebracht en afscheid van de laatste mensen genomen. Het voelde heel dubbel, blij om naar huis te gaan en te weten dat ik daar veilig ben. Maar ook heel verdrietig omdat m'n reis eerder moest eindigen en ik m'n familie in Australië moest achterlaten en de warmte. Op het vliegveld in Cairns toen ik aan het wachten was voor mijn vlucht naar Sydney kon ik niet stoppen met huilen. Ik was helemaal kapot, omdat ik niet weg wou gaan. Aangekomen in Sydney was ik met Gaia. Samen hebben we gewacht tot we konden inchecken. Jammer genoeg ging er iets mis met de boeking van Gaia, ze had 2 keer geboekt, maar kreeg maar geen e-ticket. Dus had ze een andere ticket geboekt en dat lukte wel. Dus van Sydney naar Doha zat ze in een ander vliegtuig, die een half uur later dan mijn vlucht ging. En vanaf Doha zaten we wel in hetzelfde vliegtuig naar Amsterdam toe. Het vliegtuig van Sydney naar Doha heb ik erg geluk gehad. Ik mocht in businessclass zitten. Dus ik heb heerlijk gelegen en 8 uurtjes geslapen. Deze vlucht was ook het langst, 14 uur. Het was erg luxe, ik mocht eten wat ik wou, grotere tv en ik kreeg zelfs een pyjama. En bovenal had ik mijn eigen hokje dus hoefde ik mijn masker niet te dragen.

Woensdag in Doha aangekomen was ik weer met Gaia en waren we samen aan het wachten op de volgende vlucht. Deze vlucht duurde gelukkig maar 6 uurtjes. En ik zat naast 2 jongens die ook uit Australië kwamen, daar heb ik gezellig mee gekletst en die voelden hetzelfde. Die wouden ook niet graag naar huis, maar waren ook wel blij om veilig thuis te kunnen zijn. Op Schiphol heb ik afscheid van Gaia genomen en kwam mijn moeder me ophalen. Op dit punt wisten alleen mijn moeder en oma dat ik thuis zou komen. Toen mijn moeder en ik opweg waren naar de auto kwam ik erachter dat ik de verkeerde tas had meegenomen. Dus snel terug gegaan en gevraagd aan alle mensen die daar stonden of ze persoon kenden (naam stond op de tas). Gelukkig reageerden 2 mensen en hadden ze gebeld naar die persoon om mijn tas mee te nemen en die hebben we toen omgewisseld. Daarna naar huis gereden.

Jammer genoeg is dit voorlopig het einde van mijn reis. Ik hoop ieder geval dat jullie hebben meegenoten en ik hoop in de toekomst om mijn reizen ooit voort te zetten. Bedankt allemaal voor het lezen en de reacties !! Ik zal de foto's er nog opzetten, zodat jullie van het mooie Australië kunnen genieten 😊♥️ en heel veel sterkte voor iedereen in deze moeilijke tijden ! 

 Goodbyeeee.