Een paar dagen school tussendoor de vakantie 🤷🏼‍♀️

Hello everyone!

Dat is weer even geleden dat ik voor het laatst iets op mijn reisblog heb geschreven. Er gebeurd hier ook zoveel dat ik bijna geen tijd heb om te schrijven. Maar deze zondag kan ik daar wel eventjes tijd voor maken 😊. We gaan dus weer eventjes 1,5 week terug in de tijd toen Ricardo nog hier was.

Donderdagochtend zijn Ricardo en ik met de bus naar Piran toegegaan. Ik liet mijn appartement zien en hij vond het ook een mooie plek om te wonen. Eigenlijk hebben we een beetje door Piran heen gelopen en heb ik alles laten zien aan Ricardo. In de avond heb ik voor de eerste keer gekookt in het nieuwe appartement (pasta carbonara). Dit hebben we lekker gegeten samen met Katarina. Wel gezellig dat ze zo wou mee eten. Na het eten hebben we een biertje gedronken en zijn lekker naar bed toe gegaan. 

Vrijdag zijn we de dag begonnen met een wasje bij de wasserette. Dit was echt nodig, veel kleding was weer vies. Als het goed zijn de wasmachines binnenkort klaar om gebruikt te worden. Alleen ik zag wel een lijstje met dat je €3,60 moet betalen. Ik weet nog niet of ik dat wel ga doen, want de wasserette is €5 en wasmiddel en wasverzachter zit erbij inbegrepen. Misschien ben ik dan wel goedkoper uit ook. Na het wasje zijn we naar huis gegaan om om te kleden. Ik had wel zin om weer een duik te nemen in de zee. Toen we op het strand aankwamen was Ricardo helaas niet zo enthousiast zoals ik, dus ik ben alleen gaan zwemmen. Na het zwemmen was ik mezelf aan het omkleden en toen kwam Maris ineens langslopen met haar hond. Ze had haar nagels laten doen bij een meisje die hier in Piran woont. Dus ze was op de terugweg naar Portoroz toe. Ricardo en ik waren van plan om een wandeling naar Portoroz te maken, dus liepen samen met Maris. Zo hebben we gezellig gekletst en heb ik Ricardo ook een andere stad laten zien. In Portoroz ging Maris naar huis en Ricardo en ik lekker jufka eten(dit is eigenlijk een soort Turkse pizza). Heerlijk dat die Jufka was. Na het eten liepen we weer naar huis toe in Piran. Daar maakten we ons eigenlijk een beetje klaar om te gaan eten bij het Bosnische restaurant. Ricardo heeft bij het restaurant pljeskavica(soort burger) gegeten en ik een soort Bosnische soep. We hebben dus heerlijk gesmuld. Na het eten gingen we naar mijn huis toe, we zouden eigenlijk naar een feestje gaan van mijn huis op het strand, Ricardo voelde zich alleen niet zo lekker. Hierdoor twijfelde ik ook om te gaan, uiteindelijk heb ik besloten om ook gewoon thuis te blijven. S'avonds ben ik nog wel eventjes naar buiten geweest om een rondje te lopen. Ik zag beneden in de gang een bewaker staan, dus dat was een beetje gek en ik was blij dat ik niet naar het feestje ben gegaan. Ik dacht eraan als ik dan terug was gekomen met een grote groep wat de bewaker dan gezegd zou hebben. Na een klein rondje gewandeld te hebben was ik ook wel klaar voor bed.

Zaterdagochtend hebben we lekker ontbeten en zijn een paar uur later gaan hardlopen. Het viel mij aardig zwaar, dus lang kon ik het niet volhouden. In principe ging het wel goed, maar ik moet nog leren om mijn ademhaling onder controle te hebben tijdens het rennen. Na het hardlopen hebben we gedoucht en daarna boodschappen gedaan. We hebben samen gekookt, gegeten en zijn naar Maris toe gegaan. Er zou een feestje zijn ik Portoroz dus we gingen van te voren samen met Tessa een paar drankjes bij Maris thuis in Portoroz doen. Na de drankjes zijn we naar een club toe gegaan genaamd club Tivoli. Helaas was er helemaal niemand binnen. Er zou trouwens een groot Techno-feestje zijn, maar we zagen dat het €10 entree was dus wouden daarom eerst even verder kijken. Dus eerst gingen we naar Tivoli daarna naar club Alaya. Dit was alleen maar zitten, dus hier hebben we dan 1 drankje gedaan. Op de terugweg naar het technofeestje toe gingen we nog langs Tivoli. Ze zeiden ineens dat we €5 per persoon moesten betalen om binnen te komen. Hier waren we het niet mee eens dus dat zeiden we, uiteindelijk na een gesprek tussen een paar bewakers, zeiden ze dat we gewoon gratis door mochten lopen. Nou daar waren we blij mee, want er was alsnog niemand binnen. We wouden een drankje bestellen, maar ze hadden geen bier of wijn en de meeste dingen die we vroegen hadden ze ook niet. We gingen gauw door naar het technofeestje, dit kostte €10 maar was het meer dan waard. Super grappige locatie, leek alsof je in een bunker stond, een gekke robot die door het publiek heen kwam en veel gezellige mensen die in waren voor een praatje. Na een paar drankjes was het feestje alweer afgelopen. Tessa wou graag eten dus wij gingen mee, Ricardo had weer een Jufka gegeten en Tessa ook. Na het eten gingen Ricardo en ik weer door met onze wandeltocht naar Piran toe. Toen we thuis aankwamen ploften we in bed en gingen we slapen. 

Zondag hebben we vooral gerelaxed. In de middag hebben we wel even een wandeling gedaan en heb ik een andere kant van Piran laten zien. Namelijk vanaf de bovenkant. Dit is bij een kerk die wat hoger staat, hier vandaan heb je een prachtig uitzicht over de zee, haventje, huisjes in de stad en het grote plein midden in Piran. En in de middag heb ik ook het huis schoongemaakt. Ik wou hier geen hulp bij van Katarina of Ricardo, omdat ik het soms perfect en op mijn eigen manier schoon wil hebben🙈. We wouden daarna boodschappen doen maar kwamen er al snel achter dat alle winkels dicht zijn op zondag. Dus we hebben lekker jufka en friet gehaald en dat thuis met een documentaire over MacDonalds opgegeten. We hebben s'avonds vooral lekker gerelaxed.

Maandag had ik dan eindelijk mijn eerste schooldag. Het is zo een gek idee dat ik gewoon pas 17 oktober ben begonnen met school. Terwijl sommigen al 1,5 maand bezig zijn. Ricardo liep met me mee naar school en hij heeft een wandelroute gedaan. Er zijn 3 wandelroutes om Piran, Portoroz en Lucija heen die met borden staan aangegeven. Ricardo had een wandelroute van 1,5 uur gedaan, hij zei dat het een aanrader was en het liefst de andere 2 ook had willen doen. Het kwam goed uit, want toen hij terugkwam van de wandelroute kwam ik ook net weer uit school. Mijn eerste les was sport toerisme. De eerste les was vooral onszelf voorstellen, een spaghettispel spelen (met een groepje met 20 spaghetti's, plakband en touw een zo hoog mogelijke toren bouwen, dit heeft mijn groepje gewonnen🎉) en waar de les over gaat en zal gaan. Het was dus een 2 uur lange les waar nog niet heel veel nieuwe informatie is gedeeld. Na de les zijn Ricardo en ik naar mijn huis in Piran gegaan om spullen in te pakken en daarna door met de bus naar Ljubljana gegaan. We zouden daar nog een nachtje samen slapen, omdat Ricardo de volgende dag vroeg met het vliegtuig terug naar Nederland zou gaan 😩. In Ljubljana hebben we samen bij hitwok gegeten, ik weer met de studentenkorting en hier hadden we ookal eerder gegeten. Ricardo had precies hetzelfde besteld als vorige keer, maar op 1 of andere manier was hij veel pittiger dan de eerste keer. Het was gewoon niet meer eetbaar voor hem (terwijl hij aardig goed tegen pittigheid kan). Dus het eten was wel een beetje jammer. Het personeel zei dat het ook zijn eigen schuld was en dat hij dit gewoon had besteld. Maargoed daarna zijn we op een terras gaan zitten om met een wijntje onze tijd samen af te sluiten. Na het wijntje gingen we naar bed toe.

Dinsdagochtend gingen we om half 5 ons bed al uit. We maakten ons klaar en liepen richting het busstation. Om 06:05 uur ging de bus van Ricardo weg naar het vliegveld toe. Dit was dus weer heel jammer, werd er verdrietig van om hem weer uit te moeten zwaaien ☹️. Om 6:40 uur gingen mijn bus naar Piran. Er stonden mega veel mensen te wachten op de bus, vooral ouderen. Toen de bus aankwam waren die ouderen zo aan het proppen om de bus in te komen. De buschauffeur werd op een gegeven moment ook boos en zei laat die studenten voor, jullie hebben alle tijd, maar daar gaven ze helemaal niks om en in de bus zaten de meesten ook op 2 stoelen omdat ze niet wouden dat iemand naast hun ging zitten. Vond het om eerlijk te zijn echt kinderachtig gedrag. Gelukkig was er voor mij nog een plek achterin de bus. Rond 9 uur kwam ik in Piran aan. Ik ben snel nog naar m'n huis gegaan om spullen te wisselen en daarna meteen naar school door gegaan. Ik had namelijk om 10 uur mijn tweede les. Dit was dan sustainable tourism. Dit was ook wel een interessant vak. We hebben weer een voorstel ronde gedaan en eigenlijk informatie gekregen over wat van ons verwacht wordt en we kregen huiswerk. Deze les duurde tot 12 uur en daarna liep ik naar huis toe. Toen ik thuis aankwam merkte ik dat ik helemaal op pas van het weinig slapen en vroeg opstaan. Ik heb in de middag dus lekker een dutje gedaan, Katarina zag mij naar bed gaan en is ook een dutje gaan doen hahaha. Oepsie ik stak haar volgens mij aan 🤭. Na het slapen heb ik even boodschappen gedaan, eten gemaakt en gegeten. Daarna ben ik weer naar bed gegaan om te slapen.

Woensdagochtend ben ik naar een postkantoor gegaan om de huur van het huis te betalen. Ik hoorde van Katarina dat het op die manier moest en het moet voor de 20ste elke maand gebeuren. Toen ik terugkwam zag ik mijn huisbaas in de gang en ze vertelde dat het niet op die manier hoefde. Ze zei dat ze ervoor zou langskomen, maargoed ik had het dus alvast geregeld, dit vond ze ergens volgens mij ook wel fijn. Ik heb daarna even geluncht met burek en ben met Tessa en Maris naar het strand gegaan in Piran. We hebben heerlijk gezwommen. Tessa en ik wouden wat dieper het water in, maar voelden steeds kwallen op onze vingers tijdens het zwemmen, dus door de schrik schreeuwden we een beetje. Hierdoor keken natuurlijk ook mensen het water in of het wel goed met ons gaat haha, oepsie 🤭. We zwommen dus al snel weer terug. Na het zwemmen gingen we allemaal naar huis toe. Ik heb thuis even gekookt, gegeten en ben daarna naar Tessa toe gegaan. We zouden naar een feestje toegaan in Koper en we lazen dat er bussen zouden zijn naar Portoroz toe. Na een paar drankjes bij Tessa thuis gingen we naar het feestje. Het was vooral Sloveense en Servische muziek. Grappig genoeg kende ik zelfs een paar nummers, alleen Tessa kende natuurlijk niks. Gelukkig is ze dan ook niet zo moeilijk. Naar de wc gaan was echt een drama trouwens, er waren 6 toiletten voor ong 1000 mensen. Dit was dus elke keer echt niet te doen. De eerste keer hebben we gewacht en de tweede keer besloten we om een leuke tent in Koper op te zoeken en daar naar de wc te gaan. Het was wel leuk om de sfeer te proeven op het feestje. We zaten buiten het feestje op de bus te wachten, maar na een half uur was er nog geen bus. We zagen wel steeds meer mensen naar buiten komen die stom dronken waren overgevend of zelfs knock-out. De jonge mensen konden dus niet echt met alcohol omgaan. We hebben uiteindelijk een taxi naar huis genomen en zijn niet meer naar Koper gegaan. 

Donderdagochtend heb ik lekker uitgeslapen en even niks gedaan. In de middag ging ik mijn koffer inpakken, want ik zou met Maris, Tessa en Marta (meisje uit Spanje) een paar daagjes weggaan. Om 5 uur hadden Tessa, Maris en ik bij Maris afgesproken. We gingen met de auto Marta ophalen in Izola en daarna richting Ljubljana. De hond van Maris(Richie) was ook met ons mee. Aangekomen in Ljubljana gingen we naar het hostel toe, weer dezelfde hostel als alle andere keren dat ik in Ljubljana ben geweest. Marta, Tessa en ik zaten in een kamer voor 8 personen en Maris en haar hond in een privekamer. We maakten ons klaar en gingen een hapje eten bij een restaurant waar we de studentenkorting konden gebruiken. We zouden eigenlijk een kroegentocht doen, maar dit ging helaas niet door omdat er te weinig aanmeldingen waren. We besloten dus om onze eigen kroegentocht te maken. We begonnen dus bij de Irish pub, hier dronken we een biertje. We gingen door naar de captain's cabin, hier bestelden we cocktails die uiteindelijk werden betaald door een paar Noren die ook in deze kroeg waren. Na het drankje gingen we naar parlement pub, helaas was deze te druk dus gingen we naar een andere club toe, club Square. Dit was wel leuk, het was wel alleen maar Sloveense en Servische muziek, dus ik kon weer mee zingen. Hier kregen we een welkomstshotje en hebben we 1 drankje gedaan. Maris en Marta vonden het niet zo leuk, dus we zijn nog ergens anders heen gegaan. We gingen naar Shooters. Dit was aan het begin toen we aankwamen vooral techno. Dit vonden we dus allemaal wel leuk en daarna kwamen er leuke meezingnummers, dus we hebben onze longen uit ons lijf gezongen. We kwamen weer de Noorse gasten tegen en die trakteerden ons deze keer op een gintonic (verschrikkelijk 🤢). Na een tijdje gingen Maris en Tessa naar het hostel om te slapen. Na ongeveer een half uur gingen Marta en ik ook. Rond 3 uur lagen we wel in bed. Het was dus echt een geslaagde avond. 

Vrijdagochtend moesten we er al om 9 uur uit, omdat we om 10 uur moesten uitchecken. Na het douchen en klaarmaken, hebben we onze spullen in de auto van Maris gezet en zijn we gaan ontbijten vlakbij het hostel op een terrasje. Dit was een heerlijk ontbijtje met scrambled eggs. Na het ontbijt gingen we een rondje lopen door Tivoli-park, dit was ook wel fijn voor Richie om even de pootjes te strekken. We waren van plan een stukje te lopen, maar liepen uiteindelijk heel het park door haha. Ik was trouwens de reisgids in Ljubljana, omdat ik al vaker was geweest en ik de plekken al wel een beetje kende. Dus ik had de kroegentocht helemaal uitgestippeld en ze meegenomen en de vrijdag door Ljubljana. Na de wandeling zijn we naar de skyscraper gegaan om van het prachtige uitzicht van Ljubljana te genieten en een koffietje te drinken. Na de koffie zijn we naar een restaurant gegaan waar we weer gebruik konden maken van de studentenkorting. Tessa had helaas wat problemen met haar telefoon om het te scannen. Hij pakte hem gewoon niet. Na ongeveer een half uur gaven ze haar toch de korting en konden we gaan. We zijn naar de auto toegegaan om onze reis verder te vervolgen naar Bovec toe. We reden door allerlei prachtige bergen. We waren allemaal best moe door het stappen, dus hadden soms kleine conflicten. Gelukkig loste dat wel een beetje op na koffie voor Maris, eten voor Tessa, een sigaretje voor Marta en red bull voor mij 😂😂. Eenmaal aangekomen in Bovec deed er een super lieve oudere vrouw de deur open, ze ontving ons met open armen. Ze liet ons direct alles zien hoe alles werkt en waar wij slapen. We hadden eigenlijk met z'n 3en geboekt en dat we met z'n 4en waren was helemaal geen probleem. Het was best een groot appartement. 2 slaapkamers met tweepersoonsbedden, 1 van de slaapkamers met balkon en een ruime badkamer. Een hele bovenverdieping hadden we voor onszelf. Tessa en ik gingen optijd naar bed, omdat we de volgende dag zouden kayakken. 

Zaterdagochtend liepen Tessa en ik richting het kayakken. Het was helaas aan het regenen, dus toen we aankwamen waren we al aardig doorweekt. Het was dan ook 20 minuten lopen vanaf het appartement naar het kayak-bedrijf. We dachten dat we misschien de enige zouden zijn die gingen kayakken, maar er waren nog 4 mannen die meegingen. Zij kwamen uit Hongarije en blijkbaar de instructeurs ook. Ik vond het behoorlijk spannend, omdat ik weleens had gekayakt, maar nooit op de rivier of wild water. De instructeurs besloten ook om op meerdere stroomversnellingen te gaan kayakken, omdat de anderen het al weleens hadden gedaan. We kregen een dikke wetsuit aan en schoentjes, dus koud krijgen was geen optie gelukkig en natuurlijk een helm op. We kregen van te voren ook duidelijke instructies. We stapten het busje in om naar een plek te gaan om te kayakken. We begonnen met iets rustiger water, dus in het water legde hij ons van alles uit. Hij legde ons ook uit als we zouden vallen wat we moeten doen, dus dit moesten we even oefenen. Hij leerde ons ook om makkelijk te sturen en wat je moet doen als je tegen een rots aan botst. Op een gegeven moment zei hij dat we hier moesten stoppen, omdat het verder gevaarlijk zou worden. Dus we moesten onze kayak optillen en naar boven toe lopen. Dit was aardig ver, hoog en steil. Dit kostte dus aardig veel energie, het was ook wel warm in die wetsuit, maar wel een goede workout haha. Boven aangekomen gingen we het busje weer in om naar een andere plek toe te gaan. Dit water was stuk wilder. Tessa viel 1 keer de kayak uit en verdronk bijna doordat er een kayak bovenop haar hoofd zat toen ze boven water wou komen. Hiervan was ze aardig in shock, gelukkig kwam ze snel weer bij. Ik viel daarna ook een keer mijn kayak uit, alleen dit was precies in een stroomversnelling, dus ik werd meegetrokken en mijn kayak bleef achter. Doordat ik een beetje panikeerde vergat ik om op mijn rug te gaan liggen. Doordat mijn benen naar beneden bungelden knalden ze tegen allemaal rotsen aan en deed dat best wel pijn. Hierdoor raakte ik meer in paniek, gelukkig waren er 3 mannen die me hielpen. Ik hield aan een kayak vast, maar dat was niet zo slim eigenlijk, want zo bleef ik juist tegen meerdere dingen aanknallen. Ik moest naar de kant zwemmen, dit was zowat onmogelijk en gelukkig kon ik een instructeur zijn kayak vasthouden en zo aan de kant komen. Toen kon ik daar eindelijk gaan staan, dit was wel even een grote schrik. 1 van de gasten nam mijn kayak en ik mocht samen met een gast voorin in zijn kayak zitten (Er waren 2 kayakken met z'n 2en en de rest gewoon alleen, dus Tessa en ik gewoon alleen). Dit vond ik wel echt even fijn, hij zei ook steeds wat ik moest doen, als ik rechts en links moest peddelen, als ik langzamer moest of sneller. Hierdoor kon ik zelf ook een beetje afkoelen. Er waren nog 2 of 3 stroomversnellingen en toen was het eigenlijk al wel voorbij. Ik vond dit best jammer, want ik vond het wel echt super leuk. We werden met z'n allen terug naar het kayakcentrum gebracht. De gasten uit Hongarije vroegen nog aan ons of we met hun mee wouden raften in de middag. Hier wouden we nog even over nadenken. Eigenlijk na het douchen waren we het wel eens dat het mooi was geweest voor die dag. Maris en Marta kwamen ons ophalen en we vervolgden onze weg richting huis. Onderweg hadden we een paar stopjes voor eten, koffie en om de hond uit te laten. Thuis aangekomen heb ik lekker gelegen serie gekeken en wat eten gekookt en gegeten. Daarna lekker gaan slapen, want ik was kapot van het soort weekendje weg met de meiden.

Vanochtend heb ik lekker uitgeslapen en ontbeten met muesli en melk. Ik had een to-do lijstje gemaakt zodat ik toch wel nuttige dingen zou doen vandaag. Hierop stond bijv. het huiswerk voor sustainable tourism maken, een wandeling maken en natuurlijk een verhaal schrijven voor mijn reisblog (en meerdere dingen, maar dit is het laatste haha). Tessa kwam ook nog wat spullen brengen die bij haar in de tas zaten dus ik ben op haar terugweg meegelopen tot Portoroz en weer terug. Dit was dus wel een leuke wandeling 😊. Daarna heb ik spaghetti gemaakt met dingen die ik allemaal in de kast had staan. En nu ben ik helemaal klaar om lekker te gaan slapen, dus slaaplekker en tot de volgende keer weer !! 

Caoooo 🙋🏼‍♀️